Co należy brać pod uwagę przy ocenie jakości diamentu ?
Zatem optymalny wybór poszczególnych parametrów określających jakość diamentu wpływa na jego wartość. Dlatego warto znać podstawowe informacje aby dokonać świadomego wyboru przy wyborze i zakupie diamentów.
Niewielkie stonowanie barwy, często trudne do zauważenia w pierwszych chwilach obserwacji diamentu wpływa nie tylko na jego piękno ale także na piękno blasku jakim kamień będzie cieszył nasze oko. Skala barwy wg. klasyfikacji opracowanej przez instytut GIA, w diamentach „bezbarwnych” zaczyna się od litery D i kończy na literze Z.
Najlepszą barwę mają kamienie oznaczone literą D, jest to tzw. najczystsza biel+. Istnieją i są stosowane inne skale określania barwy, często jest stosowane nazewnictwo skandynawskie, gdzie kolor D jest oznaczony jako RIVER+, używana jest także rosyjska skala oceny barwy wyrażona w cyfrach arabskich. gdzie kolor D jest oznaczony jako 1a barwa K - Z jako 8.
Wartość diamentu z względu na barwę spada wraz z wzrostem jego zażółcenia. Na rynku diamentów funkcjonuje kilka systemów oznaczeń barwy diamentów bezbarwnych. Oprócz najpopularniejszej terminologii GIA, możemy spotkać się z wspomnianym już systemem skandynawskim, niemieckim czy np. rosyjskim. Zestawienie obok pozwoli dostrzec różnice w nazewnictwie i klasyfikacji ze względu na stosowany system oceny barwy diamentów.
Bardzo ważną cechą wpływającą tak jak barwa na wartość jest jego czystość diamentu. Diamenty mogą posiadać cechy nie tylko wewnętrzne zwane inkluzjami, ale również cechy zewnętrzne – zwane skazami. O tym, do jakiej klasy czystości określony diament zostanie przypisany decyduje nie tylko obecność wyżej wymienionych cech, ale również ich rozmieszczenie, wielkość, ilość, ale także łatwość dostrzegania i ich wpływ na brylancję diamentu.
Diament czysty lupowo. Kamień idealnie czysty, obserwując go pod powiększeniem 10-krotnym nie zauważymy żadnych cech wewnętrznych lub zewnętrznych.
Czysty Lupowo. Kamień obserwując pod powiększeniem 10-krotnym nie posiada cech wewnętrznych, może posiadać cechy zewnętrzne.
Bardzo bardzo małe wrostki. Inkluzje widoczne jedynie pod powiększeniem 10-krotnym ale nie w obszarze tafli. Rozróżnia się podział na VVS1 i VVS2, w zależności od ilości i miejsca rozmieszczenia inkluzji.
Bardzo małe wrostki. Inkluzje widoczne pod powiększeniem 10-krotnym w tafli i w podstawie, Stosuje się podział na VS1 i VS2, w zależności od ilości i miejsca rozmieszczenia inkluzji.
Wrostki małe Większe inkluzje widoczne pod pow 10-krotnym ale nie widoczne gołym okiem, Stosuje się podział na SI1 oraz SI2, w zależności od ilości i miejsca rozmieszczenia inkluzji.
Wrostki wyraźnie widoczne gołym okiem ale trudne do rozpoznania. Oznaczane są także jako P1 – 1st Pique.
Większe wrostki widoczne gołym okiem możliwe do rozpoznania. Oznaczane są także jako P2 – 2st Pique.
Wrostki widoczne gołym okiem – zajmują ponad 50% powierzchni kamienia. Oznaczany są także jako P3 – 3st Pique 1-3 .
Szlif jest elementem wpływającym na wygląd kamienia i wartość. Przy ocenie poprawności wykonania szlifu, dokładnej analizie podlegają proporcje kamienia jak i wykończenie szlifu – w tym błędy symetrii i polerowania. Brylancja powstaje w wyniku całkowitego wewnętrznego odbicia i rozszczepienia promieni świetlnych, jak również odbicia światła od zewnętrznych powierzchni faset. Jako że szlif jest cechą diamentu zależną od człowieka – pozostałe wynikają z naturalnych uwarunkowań kamienia – tak ważne jest aby szlifierz wykonał swoją pracę w jak najlepszy sposób. Braki w proporcji lub symetrii szlifu skutkują niewłaściwym załamaniem światła i słabą brylancją , mają także wpływ na wartość kamienia.
W zależności od formy kryształu surowego kamienia, a czasami i fantazji szlifierza diamenty szlifowane są w wielu różnych kształtach. Najpopularniejszą formą szlifowanych diamentów jest oczywiście szlif brylantowy okrągły, ale można też spotkać inne rodzaje szlifów.
Masa diamentów ale też i innych kamieni szlachetnych wyrażana jest w karatach. Jeden karat ( 1 ct ) równy jest 0,2 grama. Masa diamentu wynika z jego wymiarów; średnicy i wysokości i grubości rondysty. Zakładając prawidłowe wartości, kamień w szlifie brylantowym, o średnicy 4,4 mm oraz o wysokości 2,0 mm posiada masę 0,25 ct.. Kamień 0,50 ct powinien posiadać średnicę około 5 mm oraz wysokość 3,1 mm. Średnica 6,5 mm oraz wysokość 3,9 mm sugeruje nam masę brylantu równą 1.00 ct.